آزاده صبور من

صخره های شانه تو را

کدام موج بی امان شکست؟

روشنایی شبان پرستاره تو را

کدام ابر غم به تیرگی نشاند؟

ای استوارتر ز کوه

ای غریب همیشه آشنا

قصه مقاومت تو را

نسیم به گوش هر درخت خواند

و کوه در شگفت ماند!

فریاد مظلومیت تو را

پرنده تا دیار نور برد

ای آبدیده تر از پولاد

از تو قفل هر سکوت شکست

و پرنده رهایی از شفق سرخگون

آواز رهایی سر داد



سروده: اسماعیل یکتایی لنگرودی





منبع:

1. ماهنامه فرهنگی شاهد یاران شماره 47

2. نوید شاهد